ارزیابی تحمل به شوری در سه رقم گوجه فرنگی (lycopersicon esculentom)

گوجه فرنگی از محصولات مهم زراعی است که مقاومت نسبی به شوری دارد (6/1> <ec1/3). با این وجود در محیط شور رشد گیاه و تولید گیاه به طور چشمگیری کاهش می یابد. شوری یکی از مهمترین تنش های محیطی است که اثرات عمده ای بر روی خصوصیات فیزیولوژیکی و مورفولوژیکی گیاهان دارد و هر ساله باعث ایجاد خسارات فراوانی در محصولات کشاورزی می گردد. به منظور بررسی تاثیر شوری ناشی از کلرید سدیم بر برخی صفات فیزیولوژیکی سه رقم گوجه فرنگی به نام های ارلی اوربانا، کالجی کانیون و سوپراستون، آزمایشی در گروه زیست شناسی ارومیه انجام شد. درمطالعه ی فیزیولوژیکی،گیاهان در شرایط هیدروپونیک (محلول هوگلندباقدرت یک دوم) رشدیافتند. هنگامیکه گیاهان به مرحله ی 8 برگی رسیدند با غلظت های 0 (شاهد)، 30، 60، 90 و 120 میلی مولار naclتیمار شدند و پس از 14 روز تیمار، گیاهان برداشت شدند. سپس طول، وزن تر و خشک اندام هوایی وریشه و محتوای نسبی آب برگ اندازه گیری شدند. برای بررسی تأثیر تنش شوری، میزان یون های سدیم، پتاسیم،کلر و نیترات در ریشه، ساقه، دمبرگ و برگ گیاه تعیین شد. میزان اسمولیت های سازگار شامل قند های محلول، پرولین و گلایسین بتائین نیز اندازه گیری شد. علاوه بر این میزان رنگیزه های فتوسنتزی، فتوسنتز، هدایت روزنه ای و تعرق نیزاندازه گیری گردید. نتایج آزمایش ها نشان داد که افزایش شوری موجب کاهش محتوای نسبی آب، طول ریشه و اندام هوایی، وزن تر و خشک اندام هوایی و ریشه شد. همچنین نتایج نشان داد که تحت شرایط شوری میزان یون های کلر و سدیم در هر سه رقم در تمام قسمت های گیاه افزایش یافت. در حالیکه میزان یون های نیترات و پتاسیم در تمام اندام های مورد مطالعه در هرسه رقم کاهش یافت. همچنین میزان اسمولیت های سازگار در برگ و ریشه هر سه رقم افزایش یافت. علاوه براین با افزایش شوری کلروفیل، فتوسنتز، میزان تعرق و هدایت روزنه ای کاهش یافت .در این تحقیق ،با توجه به نتایج بدست آمده به خصوص نتایج مربوط به تجمع یون ها نشان داد که هر سه رقم مورد بررسی علائمی از حساسیت به شوری را نشان می دهند با این حال ارلی اوربانا در مقایسه با رقم های دیگر توانایی تحمل بیشتری به شوری نشان داد